گذشته افعال haben و sein در زبان آلمانی

در زبان آلمانی برای بیان معنای گذشته می‌توان از دو روش استفاده کرد. روش اول استفاده از حال کامل و روش دوم استفاده از گذشته ساده است. در روش اول شکل PartizipII فعل اصلی به همراه شکل صرف شده فعل کمکی haben و sein می‌آید. در روش دوم می‌توان فعل اصلی را در حالت گذشته بکار برد و صرف نمود.

در ساخت حال کامل، افعال haben و sein نقش فعل کمکی دارند. ولی گاهی آنها معنای داشتن و یا بودن می‌دهند. در چنین مواقعی، آنها فعل اصلی هستند. برای ساخت گذشته این افعال در زمانی که آنها فعل اصلی هستند، دو روش وجود دارد. در ادامه به این موضوع می‌پردازیم.

روش اول: حال کامل

در این روش فعل haben و یا sein را به شکل PartizipII درآورده و سپس با فعل کمکی صرف شده جمله را به حال کامل تبدیل می‌کنیم. در این حالت برای فعل اصلی haben از فعل کمکی صرف شده haben و برای فعل اصلی sein از فعل کمکی صرف شده sein استفاده می‌کنیم.

شکل PartizipII فعل haben = gehabt

شکل PartizipII فعل sein= gewesen

Ich habe ein Auto gehabt.

Ich bin im Urlaub gewesen.

روش دوم: گذشته ساده

در این روش از شکل گذشته افعال اصلی haben و sein استفاده می‌شود. شکل گذشته این افعال صرف شده و در جایگاه دوم قرار می‌گیرد.

در زیر مثال‌هایی از گذشته ساده این افعال آمده است.

Ich habe ein Auto gehabt.  حال کامل

Ich hatte ein Auto.      گذشته ساده

Ich bin im Urlaub gewesen.  حال کامل

Ihr wart im Urlaub.      گذشته ساده

هر دو جمله بالای معنای یکسانی دارند. در زبان آلمانی برای بیان معنای گذشته این دو فعل، بیشتر از گذشته ساده استفاده می‌شود.