حروف اضافه mit و ohne در زبان آلمانی

در زبان آلمانی، تحلیل عناصر جمله بخصوص عبارات اسمی عمیقا بر پایه بررسی صرف آنها وابسته است. یکی از کلماتی که بر روی صرف تاثیر چشمگیری می‌گذارد، حروف اضافه هستند. این حروف نحوه صرف عبارات اسمی پس از خود را تعیین کرده و تغییر می دهند. در این پست شما را با حروف اضافه وجهی mit و ohne آشنا می‌کنیم.

حرف اضافه mit:

این حرف اضافه به معنای “با” بوده (با به معنای همراهی) و پس از خود، عبارت اسمی را بصورت داتیو می‌پذیرد. به مثال‌های زیر توجه کنید.

Ich habe das Buch mit dem Computer geschrieben.

Ich fahre mit meinem eigenen Auto zur Arbeit.

Ich mochte Tee mit Zitrone trinken. 

توجه کنید؛ در مثال آخر، Zitrone به شکل داتیو قابل مشاهده نیست، زیرا عباراتی اسمی و اسامی صرف می‌شوند که حرف تعریف داشته باشند.

حرف اضافه ohne:

این حرف اضافه به معنای “بدون” بوده و پس از خود، عبارت اسمی را بصورت اکوزاتیو می پذیرد. به مثال‌های زیر توجه کنید.

Ohne ihn wären wir immer noch dort.

So etwas kann man ohne Weiteres sagen.

Sie ist ohne ihn in Urlaub gefahren.

Sie fährt ohne ihn nach Amerika.