حروف ربط در زبان آلمانی

گاهی اوقات لازم است تا برای بیان مقصود و نظر خود، دو جمله را بهم دیگر متصل کنیم. برای اتصال دو جمله، نیاز به حروف ربط داریم. این حروف ربط انواع مختلفی دارند و می‌توانند دو جمله مستقل و یا یک جمله مستقل و وابسته را بهم متصل نمایند. در این پست شما را با برخی از انواع حروف ربط و کارکرد آنها آشنا می‌کنیم.

دو نوع حرف ربط در زبان وجود دارد، حرف ربط همپایگی و وابستگی.

حروف ربط همپایگی: 

این حروف ربط دو جمله مستقل را بهم متصل نموده و بر ترتیب و موقعیت کلمات در جمله تاثیر نمی‌گذارند. در زیر برخی از این حروف ربط ذکر شده‌اند.

und (و)

oder (یا)

aber (اما)

denn (چون، از آنجایی که)

Frau May weckt die Kinder und Sylvie macht das Frühstück.

Sie können monatlich bezahlen, oder sie können einmal im Jahr bezahlen.

Jürgen möchte Individualsport, aber er mochte keinen Mannschaftssports machen.

Jürgen trainiert Viel, denn er mochte beim halbmaraton starten.

جملات بالا هر کدام مستقل بوده و کلمات آنها به درستی در جایگاه خود قرار گرفته‌اند. اگر بخواهیم آنها را بهم وصل کنیم کافی است حرف ربط موردنظر را در بین آنها قرار دهیم. لازم به ذکر است اگر فاعل دو جمله یکی باشد می‌توان آن را در جمله دوم حذف کرده و یا به جای آن از ضمیر استفاده کرد. موقعیت این حروف ربط در این ترکیب، به اصطلاح موقعیت صفر نامیده می‌شود. زیرا هیچ گونه تاثیری در جایگاه اصیل سایر کلمات بخصوص فعل نمی‌گذارد.

حروف ربط وابستگی:

این حروف ربط دو جمله پایه و پیرو یا وابسته را بهم متصل می‌کنند. این حروف ربط، ترتیب عبارات و جملاتی را که با آنها همراه می‌شوند را تغییر می دهند. برخی از این حروف ربط در زیر نشان داده شده‌اند:

wenn (اگر، هر وقت، هنگامی که، وقتی که)

als (چون)

wann (چه موقع کی)

weil (چون، زیرا)

da (چون، از آنجا که)

Er will mir nur nichts sagen, weil meine Krankheit so schlimm ist.

Wir essen meist Salat, wenn es warm ist.

Ich habe das Stipendium bekommen, als ich im vierten Semester war.

در برخی حروف ربط اگر جای جمله پایه و پیرو تغییر کند، ترتیب کلمات در جمله پایه تغییر می‌کند.

Wenn es warm ist, essen wir meist Salat.

Als ich im vierten Semester war, habe ich das Stipendium bekommen.

حرف ربط dass نیز برای اتصال دو جمله می‌آید. این حرف ربط عمدتا با افعالی مانند افعال زیر بکار می‌رود:

finden, denken, glauben, hoffen, …

Ich hoffe, dass sie pommes haben.

برخی دیگر از حروف ربط مانند قید عمل کرده و جایگاه اول را در جمله به خود اختصاص می‌دهند و جایگاه دوم را برای فعل حفظ می‌کنند.

Meine Krankheit ist so schlimm, deshalb will er mir nichts sagen.