صرف زمان حال کنیوکتیو II در زبان آلمانی

یکی از فرم‌ها و وجه‌های فعلی در زبان، کنیوکتیو می‌باشد. این فرم در قالب کنیوکتیو I و II در زبان آلمانی وجود دارد. در این پست به بررسی کنیوکتیو II و کاربردهای آن می‌پردازیم.

از کنیوکتیو II برای بیان آرزو، پیشنهاد توصیه و حتی بیان و درخواست محترمانه استفاده می‌شود. برای بیان چنین مفاهیم و حالاتی، نیاز است تا فعل جمله را در حالت کنیوکتیو II صرف کنیم. لازم به ذکر است که کنیوکتیو II در زمان‌های مختلفی صرف می‌شود. در این پست به صرف زمان حال آن می‌پردازیم.

صرف فعل در حالت کنیوکتیو II:

تمامی افعال در زبان آلمانی در حالت کنیوکتیو نیز صرف می‌شوند. در زیر با برخی از این افعال می‌شوید.

کنیوکتیو II افعال مدال:

همچنین در زیر می‌توانید فرم کنیوکتیو haben II و sein را مشاهده نمایید.

از آنجایی که شکل کنیوکتیو II برخی از افعال به گذشته آنها شبیه است، برای جلوگیری از این مسئله و سردرگمی ناشی از آن، می‌توان از ساختار زیر استفاده نمود.

 werden + … + مصدر فعل (infinitiv)

در ساختار فوق می‌بایست فعل werden را در حالت کنیوکتیو و مطابق با فاعل صرف نمود و پس از آن مصدر را در انتهای جمله قرار داد.

کنیوکتیو II فعل werden:

کاربردهای کنیوکتیو II:

بیان آرزو:

Ich wünschte, ich hätte ein Auto.

ای کاش من یک ماشین داشتم.

Ich würde gerne zum Mond fliegen.

ای کاش به ماه پرواز می‌کردم.

درخواست مودبانه:

Würdest du mir ihre Telefonnummer geben?

میشه شماره تلفن‌تون را به من بدهید.

پیشنهاد:

Vielleicht könntest du ein Jahr freinehmen.

شاید بتوانی یک سال مرخصی بگیری.

احتمال و برنامه‌ریزی:

Die Planung wäre bestimmt kompliziert.

برنامه‌ریزی پیچیده خواهد بود.

Sie würde sich freuen, dir zu helfen.

او خوشحال خواهد شد که به شما کمک کند.