صرف فعل در زمان حال در زبان آلمانی

صرف کردن فعل به زبان ساده به معنای ایجاد تغییراتی بر روی فعل می‌باشد. این تغییرات یا صرف کردن کمک می‌کند تا فعل بتواند زمان (گذشته، حال و آینده)، جنبه (ساده، کامل و …)، شخص (اول، دوم و سوم شخص)، شمار (مفرد و جمع)، وجه (امری، خبری و …)، حالت (معلوم و مجهول) را نشان دهد. در زبان آلمانی همانند فارسی، افعال با توجه به فاعل و نهاد خود بطور کامل صرف می‌شوند. لازم به ذکر است در زبان انگلیسی افعال برای تمامی فاعل‌ها بصورت متمایزی صرف نمی‌شوند (فقط سوم شخص مفرد با بقیه متفاوت صرف می‌شود).

از نظر صرفی، افعال در زبان آلمانی به دو دسته تقسیم می‌شوند؛ افعال منظم (Regelmäßige) یا ضعیف و افعال نامنظم (Unregelmäßig) یا قوی.

افعال منظم (Regelmäßige) یا ضعیف:

این افعال از قاعده مشخصی برای صرف شدن تبعیت می‌کنند. برای صرف کردن این افعال کافی است تا en- را از انتهای فعل برداشته تا به بن فعل رسیده و سپس به بن فعل شناسه‌ای منطبق با فاعل به انتهای فعل افزود. این قاعده صرف، یک قاعده منظم بوده که اکثریت افعال از آن تبعیت می‌کنند.

توجه داشته باشید  اگر پس از حذف en-، بن فعل به d یا t ختم شده باشد برای صرف دوم شخص مفرد و دوم شخص جمع و سوم شخص مفرد یک e به بن فعل اضافه می‌شود (مانند فعل arbeiten). همچنین اگر به فعل به حروفی مانند z، x، ß و s ختم شود، برای دوم شخص مفرد دیگر نیازی به افزودن s نیست (مانند فعل heißen). در جدول زیر نمونه‌هایی از افعال منظم را مشاهده می‌کنید.

افعال نامنظم (Unregelmäßig) یا قوی:

صرف این افعال از قواعد منظم و یا همان قاعده‌ای که اکثریت افعال از آن پیروی می‌کنند، پیروی نمی‌کند. در اصل صرف این افعال از قواعد متفاوت‌تری تبعیت می‌کنند که به نسبت قواعد صرفی افعال منظم، جامعیت کمتری دارند. لذا نامیدن این افعال تحت عنوان افعال بی‌قاعده‌ صحیح نیست. صرف این افعال تقریبا همانند افعال منظم است با این تفاوت که در دوم شخص و سوم شخص مفرد اندکی آواها و حروف تغییر می‌کنند. اگر در بن فعل حروفی مانند e و a وجود داشته باشد، آنها به شرح زیر تغییر می‌کنند:

e → ie                   e → i                   a → ä

در جدول زیر نمونه هایی از افعال نامنظم را مشاهده می‌کنید.

لازم به ذکر است افعال نامنظم دیگری هم وجود دارد که اندکی فارغ از قواعد گفته شده درخصوص افعال نامنظم صرف می‌شوند. دو نمونه از بارزترین این افعال، افعال haben و sein هستند. همچنین تعداد کمی از افعال در قالب ترکیبی از قواعد هر دو گروه صرف می شوند.

صرف افعال haben & sein: 

در زبان آلمانی مصدر فعل بودن sein، و فعل داشتن haben می‌باشد. این افعال هم به عنوان فعل اصلی و هم به عنوان فعل کمکی در ساخت انواع مختلفی از ساختارهای گرامری و زمان‌ها مانند حال و گذشته کامل نقش دارند. فعل Sein به عنوان فعل اصلی، برای توصیف فاعل، شناساندن و اشاره به اشخاص و چیزها، بیان تاریخ، ساعت و آب و هوا کاربرد دارد.

Das Buch ist  gut.

کتاب خوب است.

Das ist mein Vater.

.آن پدر من است

Es ist 5 Uhr.

.ساعت 5 است

فعل haben به عنوان فعل اصلی، برای بیان مالکیت و مفهوم داشتن بکار می‌رود.

Ich habe ein Kind.

.من یک بچه دارم

Ich habe Zeit.

.من وقت ندارم

صرف افعال منظم مشخص‌تر بوده و می‌توان به راحتی چنین افعالی را صرف نمود اما صرف افعال نامنظم اندکی به دقت نیاز دارد. لذا پیشنهاد می‌گردد برای آشنایی با صرف افعال نامنظم، به فرهنگ لغت مراجعه نمایید.